کتاب Don’t Tell a Soul به روح نگو اثر کرستن میلر

کتاب Don’t Tell a Soul

مردم می گویند خانه نفرین شده است.
ضعیف ترین افراد را شکار می کند و زنان جوان قربانیان مورد علاقه آن هستند.
در Louth ، آنها را دختران مرده می نامند.

آنچه برام می خواست ناپدید شدن بود – از زندگی قدیمی خود ، گذشته خانواده اش و رسوایی که همچنان او را آزار می دهد. تنها مکان برای رفتن Louth است ، شهری کوچک در رودخانه هادسون که عمویش ، جیمز ، در حال بازسازی یک عمارت قدیمی است.

اما جیمز توسط ارواح خود شکار می شود. ماه ها قبل ، همسر محبوبش در آتش سوزی درگذشت که به گفته مردم آتش سوزی دخترش بود. فاجعه پوستی از جیمز را برای مردی که برام می شناخت – به همراه داشت و نیمی از خانه ای را که با عشق بازی کرده بود ویران کرد.

این مانور وحشتناک است و مردم محلی نیز همین امر را دارند. مردم لوث خواهان افراد خارجی مانند برام در شهر خود نیستند و هر روز که می گذرد او در می یابد شایعاتی که منتشر می کنند به همان اندازه رازهایی که پنهان می کنند نگران کننده است. از همه ترسناک تر افسانه هایی است که درباره دختران مرده می گویند. دخترانی که زندگی آنها در همان خانه کوتاه شده بود ، برام اکنون به خانه زنگ می زند.

واقعیت ترسناک این است که دختران مرده ممکن است هرگز از حیاط منزل خارج نشده باشند. و اگر برام خیلی سخت به گذشته فراموشی شهر نگاه می کند ، ممکن است چنین کاری نکند.