نیمه شب. خوراک سیزده ساله در حالی که وجود دارد، گهواره تکان دادن بود دست در تامین امنیت یک لالایی خواب آلود، من من:
اجازه دهید خواب او رشد کند، لالایی، مراقبت از خود، لالایی و غیره

یک چراغ سبز کوچک در مقابل نماد مریم بابایی سوخته است. اتاق در قطعه ای دیگر از آغاز یک طناب باریک، پوشک برای خشک کردن، درشت، شلوار سیاه و سفید حلق آویز. لامپ، سقف بزرگ، یک دور سبز، امتیاز سهام، شلوار سایه بلند از اجاق گاز، مهد، هنگامی که وجود افتاده در … هنگامی که نور لامپ را سایه را با یک دور در سقف سوسو زنده، آنها مانند باد نوسان دنبال کشیده شده است. در آنجا وجود دارد. یک سوپ کلم تیره و بوی چرب در سراسر آن.

کودک گریه می کند او گریه می کند، او خسته است، و با این وجود او گریه نمی کند. او به نظر نمی آید که او آن را انجام دهد. ورکا خواب دارد بسته شدن پلک ها، در هر به دو، گردن بسیار درد. او قدرت ندارد پلک های خود را بالا ببرد یا لب های او را حرکت دهد. چهره اش خشک شد و سرش خجالتی بود، سرش به اندازه سرش کمرنگ شد.

رمان ترکی Besleme

Geceyarısı. On üç yaşındaki besleme Varka, beşiği sallarken bir yandan da uykulu bir ninni tutturmuş, mırıldanıyordu
Uyusun da büyüsün, ninnii, Tıpış tıpış yürüsün, ninnii…
Meryem Ana tasvirinin önünde küçük, yeşil bir lâmba yanıyor. Odanın bir başından öteki başına gerili ipte, kurumaları için kundak bezleri, iri, kara pantolonlar asılı. Lâmbanın ışığı, tavanda geniş, yeşil bir yuvarlak çizmiş, kundakların, pantolonların uzun gölgeleri sobanın, beşiğin, Varka’ nın üstüne düşmüş… Lâmbanın ışığı titreştiğinde tavandaki yuvarlak ile gölgeler canlanıyor, rüzgârdanmış gibi dalgalanıyorlar. Boğucu bir hava var içeride. Koyu bir lahana çorbası ve kösele kokusu sarmış her yanı.
Bebek ağlıyor. Bağırmaktan.sesi kısıldığı, bitkin düştüğü halde yine de ağlamayı kesmiyor. Yatışacağa da benzemiyor. Varka’nın uykusu var. Gözkapakları kapanıyor, başı ikide bir önüne düşüyor, boynu çok ağrıyor. Ne gözkapaklarını kaldıracak, ne de dudaklarını oynatacak gücü var. Yüzü kurumuş, odunlaşmış, başı topluiğne başı kadar küçülmüş gibi geliyor ona.