– از قطب تا قطب (From Pole to Pole) :

این اپیزود یک دید کلی درباره مناطقی که در 10 اپیزود بعدی قرار است به آنها پرداخته شود،

یکصد سال پیش بالغ بر یک و نیم میلیارد نفر بر روی زمین زندگی می کردند و امروزه سیاره ما بیش از شش میلیارد نفر جمعیت دارد، اما هنوز نقاطی از زمین وجود دارد که به ندرت در دسترس انسان بوده است.

این سفر پر ماجرا از سردترین نقطه زمین یعنی زمستان در قاره جنوبگان با دمای 70- درجه سانتی گراد! آغاز می شود و شما را به سرزمین های جدیدی خواهد برد و سیاره زمین و بخشهایی از حیات وحش آن را به شما نشان خواهد داد که قبلاً آنها را ندیده اید!

انسان ها با پذیرش ریسک به مرتفع ترین نقاط سیاره ما قدم می گذارند، برخی ممکن است با صعود نمودن از کوهی عظیم در اندیشه فتح آن باشند، این مجموعه از حوضچه های اسید سولفوریک که نشان دهنده جنبش عظیمی زیر زمین هستند و از کم ارتفاع ترین و داغترین نقاط روی زمین می باشند (بیش از 100 متر پایین تر از سطح دریا) گرفته تا آتشفشان ارتا اله که پیر ترین آتشفشان فعال زمین است تا کوه های راکی در آمریکا و رشته کوه هیمالیا در نپال با شما همراه خواهد بود.

تنها سه در صد از آبهای سیاره ما شیرین هستند با این حال این آب های ارزشمند سرشار از شگفتی می باشند، حیات همه موجودات زمین به آب های شیرین بستگی دارد.

غارها سرحد نهایی سیاره ما هستند، جهانی نهفته که تنها ماجراجوترین افراد یارای رفتن به آنجا را دارند. بزرگترین چاه غار جهان، غار پرستوها در مکزیک است که 400 متر عمق دارد یعنی برج 102 طبقه Empire State در نیویورک در آن جای می گیرد. این مکان های ژرف دوسال پیش از آنکه انسان بر ماه فرود آید برای اولین بار مورد کاوش قرار گرفتند. لازم به ذکر است برخی از کم شناخته ترین و شگفت انگیزترین جانوران سیاره زمین در این غارها زندگی می کنند.

یک سوم سیاره ما را بیابان تشکیل داده است، این آثار به جای مانده از زمین به نظر خالی از زندگی می آیند اما به طور شگفت آوری این گونه نیست، البته در همه بیابان ها بقای زندگی روندی ناپایدار دارد. هیچ می دانید که همه بیابان ها گرم نیستند از سمت سیبری بادهایی با سرعت 50 کیلومتر بر ساعت می وزند و برف را با خود به صحرای گوبی در مغولستان می آورند! گرمای بیش از 50 درجه سانتیگراد در اوج تابستان و افت دما تا 40 درجه زیر صفر در میانه زمستان اینجا را در زمره خشک ترین بیابان های جهان قرار می دهد. اندک حیواناتی قادرند تا در این تغییرات شدید آب و هوایی دوام بیاورند، یکی از نادرترین و شاید پر طاقت ترین پستانداران زمین شتر باختری می باشد.

هر دو قطب سیاره ما پوشیده از یخ است، آن ها بزرگترین و خشن ترین سرزمین های نا آرام جهان هستند. در هیچ نقطه از زمین تغییر فصل اینقدر مفرط صورت نمی گیرد . این امر موجب پیشروی و عقب نشینی هر ساله یخ ها می شود؛ کل زندگی در اینجا تابع این قاعده است.

جلگه های پهناور مکان هایی بی کران هستند، با وجود خلوتی غریبشان، تصور خالی از سکنه بودن آنها توهمی بیش نیست. این جلگه های سیاره ما میزبان بزرگترین تجمعات حیات وحش روی زمین هستند. در بطن تمامی وقایع اینجا یک موجود زنده دارای نقشی اساسی است و آن علف می باشد ؛ این گیاه معجزه آسا، یک چهارم کل سرزمین های کره زمین را پوشانده است.

جنگل ها گلخانه های سیاره ما هستند، جنگل های بارانی گرمسیری تنها سه در صد از سیاره زمین را در بر می گیرند با این حال زیستگاه بیش از نیمی از گونه های جانوری جهان هستند اما چگونه این تعداد انواع گیاهان و جانوران در این مساحت محدود جایی برای زندگی در کنار یکدیگر می یابند؟

دریاهای کم عمق در حواشی قاره های سیاره ما قرار گرفته اند. آن ها به ندرت با داشتن بیش از 200 متر عمق و گاهی صدها مایل وسعت قبل از اتصال بستر دریا به آب های عمیق تر بر روی فلات قاره قرار می گیرند. آنها روی هم رفته تنها هشت در صد از اقیانوس های جهان را تشکیل می دهند، با این وجود این آب ها شامل اکثریت وسیعی از زندگی دریایی اقیانوس ها هستند.

درختان مسلماً در زمره با شکوه ترین موجودات زنده هستند. برخی از آن ها بزرگترین جانداران روی زمین می باشند. جنگل های برگ ریز و همیشه سبزی که در مناطق فصلی سیاره ما می رویند پهناورترین جنگلهای روی زمین را شامل می شوند.خیال از این همه وسعت آنها دچار حیرت می شود!

به دور از خشکی ها چیزی جز اقیانوس نمی باشد؛ بیش از نیمی از سطح سیاره ما پوشیده از آن است و تا به امروز اکثر بخش های آن به دور از دسترس ما بوده است در واقع بخش های زیادی از اقیانوس خالی از سکنه و کویر آبی است؛ همه حیات در اقیانوس بی کران به جستجوی دائم برای یافتن غذا و نزاع برای حفاظت از انرژی ارزشمند محدود گردیده است.