کتاب The Opium Prince  شاهزاده افیون داستان یک انسان و یک ملت در آستانه است .

سال 1977 افغانستان است و سجادی ، نیمه آمریکایی ، نیمه افغانی ، به تازگی تحت شرایط مشکوک منصوب شده است تا ابتکار عمل آمریکا را برای از بین بردن مزارع خشخاش کشور هدایت کند ، وقتی در یک لحظه پریشان ، یک دختر کوچی کوچی را بدرقه می کند و می کشد او او از ترس جان خود به یک غریبه دلسوز به نام تاج ملکی روی می آورد ، که با کمال کمک شفاعت می کند – و یک کابوس را به کابوس دیگری تبدیل می کند ، بسیار بزرگتر.

ملکی یک تریاک خان است و او پیشنهادی دارد: مزارع کوکنار را نابود کنید – به جز او – و هیچ کس نیازی به دانستن اینکه چه بلایی بر سر آن دختر آمده است. هنگامی که سجادی امتناع می کند ، ملکی شروع به ظهور می کند ، در دفتر سجادی ، در خانه خود ، خود را به حلقه خود القا می کند ، یک مرد جذاب “که می توانست شما را نه تنها به لباس امپراتور متقاعد کند ، بلکه به این دلیل که شما امپراطور هستید.” همانطور که این کار را انجام می دهد ، تهدیدهای جذابیت آشکارتر ، مشخص تر ، وحشتناک تر می شوند ، و نه تنها علیه دانیل: اگر سجادی در تسطیح زمینه های همه پافشاری کند ، سرانجام می گوید ، هر کوچی را که قرار بود به آنها کمک کند برداشت: “هر مرد ، هر زن. هر بچه ای زندگی آنها در دست شماست. “

در حالی که دانیل ناامیدانه به دنبال راهی برای خروج بود ، ازدواجش در حال فروپاشی بود ، رئیسان واشنگتن بی تاب بودند ، روزهای او با چشم اندازهای دختر مرده روبرو شد ، کشور پیرامون او نیز گشوده شد – پادشاه برکنار شده توسط کودتای طرفدار شوروی ، یک سرکوب مذهبی تولد یک جنبش شدید اسلامی ، تظاهرات مسلحانه خیابان ها را پر کرده است. در مورد مزارع خشخاش: “خون بزرگترین کود از همه بود.”