شادی و خوشبختی واقعی ارزشمند است. اگر فردی نتواند بقا داشته باشد، نه شادی و نه خوشبختی هیچ یک قابل دست‌یابی نیست. تلاش برای بقا در جامعه‌ای آشفته، نادرست و به طور کلی غیر اخلاقی، کار دشواری است. هر فرد یا گروهی تا آن جا که در توان دارد در صدد کسب لذت از زندگی و رهایی از درد است و بقای شما می‌تواند به دلیل رفتار بد اطرافیان شما مورد تهدید قرار گیرد و خوشبختی خود شما امکان دارد به دلیل نادرستی یا بدرفتاری دیگران به اندوه و مصیبت تبدیل شود.

در بخشی از کتاب The Way to Happiness  می‌خوانیم :

یک فرد بر روی افراد بسیاری تأثیر می‌گذارد. این اثرها می‌تواند خوب باشد یا بد باشد.
اگر فرد زندگی‌اش را با در نظر گرفتن این توصیه‌ها اداره کند، او الگوی خوبی برای دیگران می‌شود.
اطرافیان فرد، على رغم آنچه که می‌گویند، بی تردید تحت تأثیر کردار چنین فردی قرار خواهند گرفت.
و کسانی که سعی دارند شما را نفی کنند به این دلیل است که در واقع می‌خواهند به شما آسیب برسانند یا به دنبال رسیدن به هدف‌های خودشان هستند. اما در اعماق وجودشان به شما احترام می‌گذارند.
در دراز مدت، امکان ادامه بقای شما افزایش خواهد بافت زیرا دیگران که از شما تاثیر مثبت گرفته اند، تهدید کمتری برای شما خواهند بود. فواید دیگری نیز وجود دارد.
تأثیری را که فقط با اشاره نمودن به این اصول و به سهم خود سرمشق خوبی بودن می‌توانید بر روی دیگران بگذارید، دست کم نگیرید.
راه به سوی خوشبختی ایجاب می‌کند که فرد سرمشق خوبی برای دیگران باشد.