گرامر یک مولفه‌ی اصلی در زبان است؛ گرامر مثل یک چسب، کلمات و لغاتی را که یاد گرفته‌اید به یکدیگر می‌چسباند و جمله‌ای ملموس و قابل درک می‌سازد. بدون گرامر، لیست واژگانی که در ذهن دارید شبیه برگه‌ی تقلبی به نظر می‌رسد که آن را از خواروبار فروشی خریده باشید.

در ادامه، به شما نکات مهمی راجع به جنسیت اسامی، اختصار، نحوه‌ی تبدیل مفرد به جمع، اتصال اسم به صفت و صرف افعال ساده و باقاعده را آموزش می‌دهیم. این دروس را به ‌عنوان نمک و فلفل زبان اسپانیایی در نظر بگیرید، چون نکاتی اساسی هستند که شما را در مسیر حرفه‌ای شدن قرار می‌دهند.

قبل از اینکه شروع کنیم، می‌خواهم به طور خلاصه به شما بگویم که چرا گاهی ممکن است گرامر زبان اسپانیایی دردسرساز و مشکل باشد.

آموزش گرامر اسپانيايي اثر سارا رحمان نژادی

چرا دستور زبان اسپانیایی ممکن است دردسر ساز باشد

1. زبان اسپانیایی زبانی بر اساس جنسیت‌هاست.

در زبان اسپانیایی «فنجان» مونث است.

پرسیدید: «چی؟»

بله. درست مثل زبان آلمانی، فرانسه و روسی، اسامی در زبان اسپانیایی هم جنسیت دارند. این همیشه برای بومی‌های انگلیسی و فارسی‌زبان کمی عجیب به نظر می‌رسد؛ چون آن‌ها در دستور زبان خود، به اشیاء بی‌جان جنسیت نمی‌دهند. اما زبان اسپانیایی زبانی است که حدود سال 1200 میلادی، به اسامی جنسیت اضافه کرد.

معمولا اکثر زبان ‌آموزان اعصابشان خرد می‌شود و با دیدن جنسیت‌ها با صدای بلندی می‌گویند: «آخه چطور ممکنه که فنجان (la taza) مونث باشه؟».

به نظر ما شاید منحنی روی فنجان آن را دخترانه می‌کند. پس با همین فرض پیش می‌رویم تا وقتی که با «میز» (la mesa) برخورد می‌کنیم. میزی که با وجود ساختار محکم و سفت و سختش، باز هم به عنوان اسمی مونث در نظر گرفته می‌شود.

ما عادت داریم که به جنسیت در قالب انسانی فکر کنیم و کاملا فراموش می‌کنیم که جنسیت اسامی در زبان اسپانیایی در حقیقت «جنسیت‌های دستوری» هستند و هیچ ربطی به جنسیت انسان‌ها ندارند. این به این معنی است که جنسیت‌ها به خاطر شکل دخترانه یا مردانه‌ی اشیاء نامگذاری نشده‌اند، اما تعیین جنسیت معمولا به خاطر‌ آخرین حرف اسامی انتخاب می‌شود. (ما بعدا راجع به این مسئله صحبت می‌کنیم).

با گرامری بر اساس جنسیت، دیگر یک دنیا برای اسامی نداریم؛ بلکه برای آن‌ها دو دنیا داریم: دنیای اسامی مونث و دنیای اسامی مذکر.

این قوانین در زبان انگلیسی ساده‌تر هستند. برای مثال حرف تعریف «the» را در نظر بگیرید. ما از حرف تعریف «the» برای اشاره به «book» یا «magazine» استفاده می‌کنیم: «the book» و «the magazine».

هرچند در زبان اسپانیایی، («a book» (libro مذکر و (« a magazine» (revista مونث در نظر گرفته شده است.

بنابراین در زبان اسپانیایی، ما برای (the book) کلمه‌ی «el libro» و برای (the magazine)، کلمه‌ی «la revista» را بیان می‌کنیم. برای اسامی جمع، آن‌ها را به صورت «los libros» و «las revistas» بیان می‌کنیم. در حالی که در زبان انگلیسی همچنان از همان the استفاده می‌کنیم و به انتهای کلمات یک s جمع می‌افزاییم. (the books, the magazines)

به بیان ساده‌تر و کوتاه‌تر، زبان اسپانیایی هیجان‌انگیزتر است.

2. در قوانین، تعداد زیادی استثناء وجود دارد

تصور کنید که در ماشین منتظر سبز شدن چراغ راهنمایی و رانندگی نشسته‌اید. روز خوبی است و شما نمی‌توانید برای شروع کارتان صبر کنید. شما فرمون را دو دستی گرفته‌اید و یک لحظه مانده تا چراغ سبز شود و پایتان را روی گاز بگذارید. اما ناگهان، چراغ بنفش می‌شود!

آن لحظه چکار می‌کنید؟ تا به حال چنین چیزی را قبلا ندیده‌اید.

آیا پایتان را روی گاز می‌گذارید و می‌روید؟

آیا صبر می‌کنید؟

یا از ماشین بیرون می‌پرید و ماکارنا می‌رقصید؟

وقتی که با استثناء‌های گرامری برخورد می‌کنید، دقیقا حسی شبیه به این دارید. آن‌ها کمی قلقلکتان می‌دهند و شما را به رقصیدن وادار می‌کنند.

برای مثال در جنسیت اسامی، معمولا اینطور است که اگر اسمی به «o» ختم شد، مذکر و اگر اسم به «a» ختم شد، مونث است. خیلی ساده به نظر می‌رسد، نه؟

اما این تصور شما تا زمانی ادامه دارد که با کلماتی مثل « el día » (روز) ، « el mapa » (نقشه) و el clima (اقلیم) مواجه شوید. کلماتی که این قانون را می‌‌شکنند.

بسیار خوب، چه کار می‌کنید؟ خوب معلوم است. مثل همیشه مجبور به حفظ کردن آن‌ها هستید.