کتاب حرمسرای قذافی Gaddafi’s Harem اثر آنیک کوژان Annick Cojean

خلاصه کتاب Gaddafi’s Harem

رمان Gaddafis Harem  روایتی است تلخ و تکان­‌دهنده، از سرگذشت  دختری نوجوان که فقط 15 سال دارد. نام این دختر، «ثریا» است و در مدرسه­‌ای در شهر «سرت» لیبی درس می‌­خواند، دانش­‌آموزی شاد و پر­انرژی با رویاهایی بزرگ برای آینده‌­ای نامعلوم. می­‌خواست در آینده پزشک شود اما دست بی­رحم روزگار، سرنوشت دیگری را برایش رقم زد. یک روز، در مدرسه، مدیر با هیجان به دانش‌­آموزان خبر داد که «معمر­ قذافی» قصد بازدید از مدرسه آن‌­ها را دارد. به همین­‌دلیل او و چند دانش­‌آموز دیگر را انتخاب کرد تا به استقبال او بروند. هر ­کدام از دانش‌­آموزان دسته‌­گل‌­هایی در دست داشتند که به هنگام ورود به او تقدیم کنند. در هنگام بازدید، زیبایی ثریا نظر قذافی را به خود جلب کرد و به هنگام گرفتن گل از او، دستش را روی سرش کشید. دستی که زندگی این دختر نوجوان را برای همیشه تغییر داد. زیرا این کار قذافی، نشانه­‌ی این بود که دختر مورد نظر را انتخاب کرده‌­است.  مدتی بعد، ثریا به باب­‌العزیز، کاخ مجلل قذافی در نزدیکی طرابلس فرا­خوانده شد …

بخش دوم کتاب حرمسرای قذافی، روایتگر کسانی است که حاضر شده‌­اند درباره جنایت­‌های قذافی صحبت کنند زیرا حتی حرف ­زدن از این موضوع، برای آن‌­ها، یک تابوی بزرگ محسوب می‌­شد.

درباره رمان Gaddafis Harem

کتاب Gaddafi’s Harem نوشته‌ی «آنیک کوژان»، درواقع از دو­بخش تشکیل شده‌­است. بخش اول  شامل 11 فصل است و روایت ثریا 15 ساله است که مورد آزار و اذیت­‌های شدید جنسی قرار می­‌گیرد و در واقع نخستین زنی است که ماجرا­های پشت پرده­‌ی حکومت دیکتاتور لیبی را برای خبرنگاری خارجی تعریف می­کند. او، تنها یکی از ده‌­ها دختری است که قربانی سوء­استفاده‌های جنسی قذافی قرار گرفته‌­است. بخش دوم کتاب حرمسرای قذافی، شامل 9 فصل است و روایت دیگر قربانی‌­های قائد­اعظم است و سرنوشت ثریا در کنار دیگر قربانیان با نام­‌های خدیجه و لیلا، قرار می­گیرد.

کتاب حرمسرای قذافی به سرعت توانست پرفروش‌­ترین کتاب فرانسه شود و جایزه «باشگاه بین­‌المللی مطبوعات» را از آن خود کند. مدت زیادی از چاپ کتاب نگذشت که در سراسر دنیا کتاب به زبان­‌های مختلف ترجمه شد و راز­های جدیدی را از جنایت­‌های قذافی برای همه آشکار کرد.

می­توان گفت کوژان با نوشتن کتاب Gaddafi’s Harem ، صدای ثریا  و زنانی را که سرگذشتشان مشابه اوست، به تمام دنیا رساند. زنانی که به دلیل فرهنگ‌های سنتی جامعه، محکوم به سکوت بودند و باید با این سکوت تلخ به زندگی غم‌­انگیز خود ادامه می­‌دادند.

مجله­‌ی خبری پابلیشرز ویکلی درباره‌­ی کتاب می­‌گوید:« این کتاب هشداری آگاه‌کننده است درباره­‌ی هزینه­‌هایی که افراد زیر سلطه‌­ی رژیم توتالیتر باید بپردازند.» روزنامه­‌ی آلمانی «دی‌­ولت» نیز دربار‌‌ه‌ی کتاب می‌­گوید: «غرب مسحور زنان آمازونی قذافی بود. غربی‌­ها نمی‌­دانستند که پشت دیوارهای بلند کاخ قذافی، چه خشونت­‌های وحشتناکی علیه زنان در جریان است. بدون شک این کتاب یک دستاورد بزرگ ژورنالیستی است.» همچنین، هفته‌­نامه‌­ی فرانسوی اکسپرس درباره‌­ی کتاب می‌نویسد: «کتاب حرمسرای قذافی از سوء­استفاده­‌های جنسی قذافی طی بیش از چهار­دهه حکمرانی‌­اش پرده برداشته­‌است. کوژان صفحه به صفحه، اسم­‌ها و چهره­‌هایشان را به دنیا معرفی می­کند و به قربانیان، صدایی برای حرف­‌زدن می‌­دهد.»

آنیک کوژان، درباره‌­ی نویسنده‌­ی کتاب Gaddafi’s Harem

«آنیک کوژان» (Annick Cojean)، خبرنگار فرانسوی مجله «لوموند» و یکی از تحسین­‌بر­انگیز­ترین روزنامه‌­نگاران فرانسه است. او رئیس کمیته­‌ی «جایزه آلبرت لوندره» است که معادل فرانسوی «جایزه پولتیزر» است. «کوژان» تاکنون علاوه بر کسب جایزه­‌ی بزرگ «باشگاه بین­‌المللی مطبوعات»، برای کتاب «حرمسرای قذافی» Gaddafi’s Harem، توانسته­ است جایزه «آلبرت لوندره» را برای کتاب «عرصه­‌ها» از آن خود کند. علاوه بر­این، آنیک کوژان چندین کتاب دیگر نیز نوشته‌­است که از بین آن‌ها می ­توان به کتاب «مارک ریبود» (Marc Riboud) اشاره کرد.

در سال 2011، آنیک کوژان، اقدام به نوشتن یک مقاله­‌ی تکان‌­دهنده با عنوان «برده‌­ی جنسی قذافی» کرد. این مقاله شامل حرف­‌های ثریای 22­ ساله است که سال‌­ها در اسارت قذافی بوده‌­است. در سال 2012، کوژان برای ادامه‌­ی تحقیقات به لیبی می­رود تا داستان زنان دیگری را که قربانی حکومت دیکتاتوری قذافی بودند، به طور کامل­‌تری جمع‌­آوری کند. داستان­‌هایی که حتی گفتن آن‌ها در لیبی، بزرگ‌ترین تابو محسوب می­‌شد.