کتاب Pew پیو اثر Catherine Lacey

کتاب Pew

شخصیتی بدون هویت قابل تشخیص در یک شهر کوچک مذهبی ظاهر می شود و ساکنان آن را به جنون می کشاند. روی نیمکت خوابیده فرد بدون جنسیت و از نظر نژادی مبهم است و از صحبت کردن خودداری می کند.

یکی از خانواده ها این بازدید کننده عجیب را پذیرفته و به آنها لقب پیو می دهد. همانطور که شهر یک هفته را برای یک جشنواره مرموز بخشش آماده می کند، پیو از یک خانواده به خانواده دیگر منتقل می شود. مردمان شهر جدی و به ظاهر خوش نیت، هویت های متضادی را در پیو می بینند و بسیاری از آنها در گفتگوهای یک طرفه به ترس و اسرار خود اعتراف می کنند. پیو گوش می دهد و مشاهده می کند در حالی که فلش های مختصری از زندگی های گذشته یا سرنخ هایی در مورد منشاء آنها را تجربه می کند. با گذشت روزها، خلأ حول حضور پیو شروع به ناراحتی جامعه می کند، که سخاوت آن به تهدید و سوء ظن تبدیل می شود. با این حال، زمانی که داستان پیو در جشنواره بخشش به اوج شکسته و ناراحت‌کننده‌ای می‌رسد، راز این که واقعاً چه کسی هستند – یک شیطان یا یک فرشته یا چیز دیگری کاملاً – با حقایق حتی بزرگ‌تر کوتوله می‌شود.

پیو، سومین رمان کاترین لیسی، افسانه ای پیشگویی، تحریک آمیز و بی شکل درباره جهان امروز است: تناقضات آن، اخلاق ضعیف آن، و محدودیت های قضاوت دیگران بر اساس ظاهرشان. با دقت و خویشتن داری، یکی از محبوب‌ترین و مرزبان‌ترین نویسندگان ما آینه‌ای به خود واقعی شخصیت‌هایش می‌کشد و چیزی در مورد بخشش، ادراک و ابزارهای معیوب جامعه برای طبقه‌بندی پیچیدگی‌های انسانی نشان می‌دهد.

نقد خوانندگان کتاب Pew

◊رمان بی سر و صدا تحریک آمیز لیسی به طرز درخشانی ساخته شده است. او به پیچیدگی انسان ها و خطرات قضاوت و طبقه بندی دیگران بر اساس ظاهر نور می تاباند، زیرا ابهام پیو ماهیت واقعی شخصیت های او را آشکار می کند.

◊پیو خاموش و مات است، نثر خالی و تمیز، داستان با چشم ناراضی یک مستندساز روایت می شود. . . پیو، با تمرکز بر مسائل بزرگ روز – نژاد، جنسیت، و مهاجرت – ما را وادار می کند که مکث کنیم، تأمل کنیم، و سپس باورها و تعصبات خودمان را مورد بازجویی قرار دهیم.

◊رمان سوم لیسی که با صدای مازاد و مرثیه‌ای Pew گفته می‌شود، داستانی جاه‌طلبانه از شفقت، ظلم و تعلق است، و همچنین کاوشی قدرتمند در مورد خطرات ناشی از گناه سفید پوستان و مذهب نهادینه شده.