خرید کتاب A World Without Work کتاب یک جهان بدون کار

کتاب A World Without Work دنیای بدون کار
توسط دانیل ساسکیند

همسایگان از ترس اینکه فناوری جدید آنها را از کار بیاندازد، به خانه جیمز هارگریوز، مخترع جنی در حال چرخش، نفوذ کردند و دستگاه و همچنین اثاثیه او را در انگلستان قرن 18 نابود کردند. ملکه الیزابت اول حق اختراع یک کشیش انگلیسی را برای اختراعی که پشم بافته می کرد رد کرد و استدلال کرد که این اختراع باعث تبدیل رعایا به گداهای بیکار می شود. شورای شهر دستور داد که آنتون مولر، که دستگاه بافندگی روبانی را در قرن شانزدهم اختراع کرد، باید به خاطر تلاش‌هایش خفه شود.

خرید کتاب A World Without Work کتاب یک جهان بدون کار

اما قرن‌ها پیش‌بینی مبنی بر اینکه ماشین‌ها انسان‌ها را برای همیشه بیکار می‌کنند – سناریویی که اقتصاددانان آن را “بیکاری تکنولوژیکی” می‌نامند – همیشه اشتباه بوده است. فناوری برخی از مشاغل را حذف کرد، اما کار جدید پدید آمد و اغلب کمتر طاقت فرسا یا خطرناک تر از قدیمی بود. شاید ماشین‌ها جایگزین بافنده‌ها شده باشند، اما بافندگان بالقوه دیروز اکنون به شغل‌هایی مشغول هستند که پدرانشان تصورش را هم نمی‌کردند، به‌عنوان مدیران بازاریابی، برنامه‌نویسان کامپیوتر و طراحان مد. در طول چند قرن گذشته، فناوری به کارگران انسانی کمک کرده تا بهره‌ورتر از همیشه شوند، و باعث رونق اقتصادی بی‌سابقه و بالا بردن استانداردهای زندگی شده است. به عنوان مثال، اقتصاد آمریکا بین سال‌های 1700 و 2000، 15241 برابر رشد کرد.

اما اگر ترس انسان ها از جایگزینی فناوری در گذشته بی اساس بوده است، این بار متفاوت است. دانیل ساسکیند، یکی از همکاران اقتصاد در آکسفورد، در کتاب جدید خود با عنوان «دنیای بدون کار: فناوری، اتوماسیون، و نحوه پاسخگویی ما» چنین استدلال می‌کند. ساسکیند اعلام می‌کند که ماشین‌ها آنقدر هوشمند می‌شوند که به زودی جایگزین انسان‌ها در فهرست رو به رشدی از مشاغل می‌شوند که احتمالاً شامل پزشکان، آجرکاران و تنظیم‌کننده‌های بیمه می‌شود، بنابراین به آنچه او «عصر کار» می‌نامد پایان می‌دهد. او می‌گوید بدون نوعی مداخله، نابرابری ذاتی در اقتصاد امروز به شکاف بزرگ‌تری بین دارندگان و نداشته‌ها تبدیل می‌شود.

خرید کتاب A World Without Work کتاب یک جهان بدون کار

این استدلال برخلاف بسیاری از تفکرات اقتصادی مدرن است. همانطور که Susskind به طور خلاصه خلاصه می کند، اقتصاددانان تا حد زیادی موافق هستند که در حالی که ماشین ها گاهی اوقات به طور کامل جایگزین هر کاری که یک کارگر انجام می دهد (به متصدیان آسانسور فکر کنید)، اغلب، آنها مکمل مشاغل کارگران هستند، برخی از وظایف معمول و قابل پیش بینی را بر عهده می گیرند اما در نهایت باعث می شوند کارگران بیشتر شوند. سازنده. به عنوان مثال، عابربانک‌ها از ظهور دستگاه‌های باجه‌های خودکار می‌ترسیدند، اما دستگاه‌های خودپرداز در واقع مشتریان را به استفاده بیشتر از بانک‌ها برمی‌انگیخت و بنابراین تعداد شعب بانک‌ها و همچنین تعداد عابربانک‌ها را افزایش داد که برای انجام کارهایی غیر از توزیع پول نقد آزاد شدند.

پیش‌بینی‌های ساسکیند احتمالاً کتاب او را برای حامیان نامزد ریاست‌جمهوری، اندرو یانگ، که کمپین او بر راه‌حل‌هایی برای بیکاری تکنولوژیکی متمرکز است، تبدیل خواهد کرد. اما خواندن این کتاب برای هر نامزد احتمالی ریاست جمهوری که در مورد اقتصاد آینده فکر می کند باید الزامی باشد. به این دلیل که ساسکیند همچنین به یکی از بزرگترین پیامدهای تغییرات تکنولوژیکی – نابابری – و اقداماتی که می توان در مورد آن انجام داد، روی آورد. ساسکیند می‌نویسد: «نابرابری‌های امروز دردهای مادرزادی بیکاری فناوری فردا هستند.» و او نکته‌ای دارد.

راه‌حل‌های ساسکیند برای جهانی بدون کار، که یک سوم آخر کتاب را اشغال می‌کند، لزوماً بدیع نیستند، اما قابل تأمل هستند، به‌ویژه در زمانی که نسل‌های جوان علاقه فزاینده‌ای به سوسیالیسم پرورش می‌دهند. ساسکیند می نویسد، از آنجایی که شرکت های انتفاعی در تقسیم ثمره غنایم خود مهارت نشان نداده اند – به جای آن که طرح های مالکیت کارکنان را باطل می کنند و از خلاءها برای فرار مالیاتی استفاده می کنند – دولت باید با افزایش نابرابری، نقش بیشتری در توزیع مجدد ثروت ایفا کند. علاوه بر این، او معتقد است که دولت می‌تواند به طور مؤثرتری از برندگان و بازندگان مالیات بگیرد و در عین حال سیاست‌هایی برای اوقات فراغت ایجاد کند تا به مردم کمک کند تا خود را در دنیای بدون کار مشغول کنند.

حتی اگر پیش‌بینی ساسکیند اشتباه باشد – اینکه ماشین‌ها به زودی بسیاری از انسان‌ها را در بازار کار بی‌ربط می‌کنند – کتاب او تمرین مفیدی برای برنامه‌ریزی برای آینده‌ای نابرابرتر ارائه می‌دهد. پیش‌بینی‌های وحشتناک کارگرانی که شغل خود را به دلیل ماشین‌آلات از دست می‌دهند، در گذشته محقق نشده است. این بدان معنا نیست که هرگز نخواهند کرد.