Credence اعتبار

کتاب اعتبار اثر پنه لوپه داگلاس

کتاب اعتبار Credence

سه نفر از آنها، یکی از او، و یک کابین از راه دور در جنگل. بگذارید شب های گرم و زمستانی در راه باشد…

تیرنان دی هاس دیگر به هیچ چیز اهمیت نمی دهد. تنها فرزند یک تهیه کننده فیلم و همسر ستاره دار او، او با ثروت و امتیاز بزرگ شده است، اما نه عشق یا راهنمایی. با فرستادن به مدارس شبانه روزی از سنین پایین، هنوز غیرممکن بود که از تنهایی فرار کند و زندگی خود را بسازد. سایه شهرت پدر و مادرش همه جا او را دنبال می کرد.

و هنگامی که آنها ناگهان از دنیا می روند، او می داند که باید ویران شود. اما آیا واقعا چیزی تغییر کرده است؟ او همیشه تنها بوده، اینطور نیست؟

جیک ون در برگ، برادر ناتنی پدرش و تنها خویشاوند زنده‌اش، سرپرستی تیرنان را بر عهده می‌گیرد که هنوز دو ماه از هجده سالگی خود فاصله دارد. تیرنان که برای زندگی با او و دو پسرش، نوح و کالب، در کوه‌های کلرادو فرستاده می‌شود، به زودی متوجه می‌شود که این مردان اکنون در مورد آنچه که او انتخاب می‌کند و دیگر به آن اهمیت نمی‌دهد، حرفی برای گفتن دارند.

همانطور که سه نفر او را زیر بال خود می گیرند، به او یاد می دهند که در جنگل های دورافتاده دور از بقیه دنیا کار کند و زنده بماند، او آرام آرام جای خود را در میان آنها پیدا می کند. و به عنوان بخشی از آنها. او همچنین متوجه می‌شود که خطوط تار می‌شوند و زمانی که هیچ‌کس دیگری تماشا نمی‌کند، قوانین به راحتی قابل شکستن هستند.

یکی از آنها او را دارد.

دیگری او را می خواهد.

اما او…او را نگه می دارد.

نقد خوانندگان کتاب Credence

خوب از کجا با این کتاب شروع می کنید، برای من یک WOW جدی بود. همه چیز را در خود داشت، تابو، اضطراب، دلشکستگی و عشقی فراتر از کلمات.

******

احساس کردم همه چیز در این کتاب باعث می‌شود لبخند بزنم و گاهی گریه کنم، زیرا همه شخصیت‌ها واقعاً عشقی را کشف می‌کنند که هرگز نمی‌دانستند سزاوارشان هستند و جایی در یکدیگر به نام خانه پیدا کردند.من واقعاً نمی توانم این کتاب را بیشتر توصیه کنم.  عاشق این کتاب شدم. اگه می توانستم بیشتر از پنج ستاره می دادم.

******

وای فقط وای این کتاب فقط 2 روز است که من را درگیر کرده است، هر بار که مجبور شدم آن را زمین بگذارم واقعاً نمی خواستم. همه چیز در مورد این کتاب عالی، اعتیاد آور، وابسته به عشق شهوانی بود، تنش و انتظار مانند مه غلیظی بود که در اطرافم قرار داشت، سعی می کردم نفس بکشم زیرا نفسم را حبس کرده ام و منتظر نمایش صحنه بعدی هستم. بله، پنه لوپه داگلاس یک بار دیگر این یکی را از پارک توپ زد.