Grandstanding: The Use and Abuse of Moral Talk خود نمایی

کتاب Grandstanding خود نمایی : استفاده و سوء استفاده از صحبت های اخلاقی

Grandstanding

همه ما مقصریم ما افراد را در مکالمه یا آنلاین با نام های وحشتناک صدا می کنیم. ما کسانی را که با آنها اختلاف نظر داریم، تحقیر می کنیم و ادعاهای جسورانه تر از آنچه می توانستیم دفاع کنیم، می کنیم. ما می‌خواهیم نه تنها برای بیان یک نکته، یا پیش بردن یک بحث، بلکه به گونه‌ای خاص – خشمگین، یا دلسوز، یا متعهد به یک هدف – به عنوان یک موقعیت عالی اخلاقی دیده شویم. ما اغراق می کنیم. به عبارت دیگر، ما ایستاده ایم.

این در هیچ کجا به اندازه گفتمان عمومی امروزی مشهود نیست، و به ویژه در سراسر اینترنت پخش می شود. برای فیلسوفان جاستین توسی و براندون وارمکه، که به طور گسترده در مورد عظمت اخلاقی نوشته‌اند، چنین تجملاتی نه تنها آزاردهنده نیست، بلکه خطرناک است. همانطور که سیاست بیشتر و بیشتر قطبی می شود، افراد در هر دو طرف این طیف زمانی که اجازه می دهند مقام و منزلت مانع درگیر شدن با یکدیگر شود، بیشتر و بیشتر از هم دور می شوند.

نویسندگان با استفاده از کار در روان‌شناسی، اقتصاد، و علوم سیاسی و همراه با نمونه‌های معاصری که طیف سیاسی را در بر می‌گیرند، عمیقاً به این موضوع می‌پردازند که چرا و چگونه ما ایستاده‌ایم. آنها با استفاده از ابزارهای تحلیلی روان‌شناسی و فلسفه اخلاق، توضیح می‌دهند که چه چیزی ما را به این گونه رفتار سوق می‌دهد و با دوری کردن از آن چه چیزهایی را از دست می‌دهیم. مهم‌تر از همه، آنها نشان می‌دهند که چگونه با اجتناب از بزرگ‌نمایی، می‌توانیم میدانی عمومی را بازسازی کنیم که ارزش شرکت در آن را داشته باشد.