Mereology : A Philosophical Introduction

 کتاب صرف شناسی : مقدمه ای فلسفی

Mereology : A Philosophical Introduction

پارتی و ترکیب در همه جا وجود دارد. پای یک میز بخشی از میز است ، کلمه “کریسمس” بخشی از جمله “من برای شما کریسمس مبارک آرزو می کنم” ، قرن سیزدهم بخشی از قرون وسطی است. هلند ، بلژیک و لوکزامبورگ بنلوکس را تشکیل می دهند ، بدن گوزن از تعداد زیادی سلول تشکیل شده است ، قرون وسطی از قرون وسطی ، قرون وسطی و اواخر قرون وسطی تشکیل شده است. آیا واقعاً یک نظریه عمومی وجود دارد که هر نمونه از پارتی و ترکیب را پوشش دهد؟ آیا صرفاشناسی کلاسیک این نظریه عمومی است؟ آیا ویژگی های به ظاهر ضد شهودی آن نقص جدی است؟

Mereology : مقدمه ای فلسفی به مباحث فلسفی چند وجهی و پر جنب و جوش پیرامون این پرسش ها می پردازد و از این ایده دفاع می کند که خلوص کلاسیک در واقع نظریه کلی و جامع پارسیت و ترکیب در حوزه موجودات انضمامی است.

چندین نمونه از پارتی و ترکیب ، که شامل موجودات مختلف است ، در عمق دقیق بررسی می شوند. اتفاقاً ، نشان داده شده است كه متغیرشناسی به طرز شگفت انگیزی با متاشناسی تعامل دارد. Mereology: مقدمه ای فلسفی با ارائه بحثی منظم و جامع از پارتی و مفاهیم مرتبط ، به درک بهتر موضوعی که در متافیزیک معاصر است کمک می کند.

Mereology : A Philosophical Introduction

My hands are parts of my body, countries are parts of continents, words can be
seen as parts of sentences. Another relation is strictly connected to parthood: the
relation that connects many things to a single thing that includes whatever is in
the many things and nothing extraneous to them; this many-one relation can be
dubbed composition. Four legs and a top compose the table in front of me, the
Netherlands, Belgium, and Luxembourg compose Benelux. Mereology is about
these relations: parthood and composition.
The purpose of this book is to present, motivate, and defend a peculiar
philosophical thesis about parthood and composition. This thesis has been
influential—or even dominant—for much of the twentieth century, and has
been endorsed by pivotal figures such as Goodman, Quine, and Lewis. However,
no entire book has ever been devoted to its defense, and the thesis is nowadays
rejected by many scholars.