کتاب Pandora’s Jar کوزه پاندورا اثر Natalie Haynes

کتاب Pandora’s Jar

راویان اسطوره های یونانی – از نظر تاریخی مردان – به طور معمول شخصیت های زن را کنار گذاشته اند. وقتی نقش بزرگ‌تری را بر عهده می‌گیرند، زنان اغلب به‌عنوان هیولا، انتقام‌جو یا فقط شیطانی آشکار به تصویر کشیده می‌شوند – مانند پاندورا، زنی با تحقیر و لعنت ابدی که کنجکاویش با باز کردن آن جعبه ممنوعه وظیفه ایجاد تمام رنج و شرارت جهان را بر عهده دارد. اما، همانطور که ناتالی هاینس نشان می دهد، در اسطوره های یونان باستان جعبه وجود نداشت. یک کوزه بود. . . که احتمال واژگونی آن بسیار بیشتر است.

در کوزه پاندورا، پخش کننده، نویسنده، استندآپ کمدین و کلاسیک نویس پرشور جدول را برمی گرداند و زنان اسطوره های یونان را در جایگاهی برابر با مردان قرار می دهد. هاینز با شوخ طبعی، شوخ طبعی و زرنگی، درک ما از اشعار، داستان ها و نمایشنامه های حماسی را متحول می کند، آنها را از منظر یک زن احیا می کند و منشأ شخصیت های زن اسطوره ای آنها را ردیابی می کند. او به زنانی مانند ژوکستا نگاه می کند، مادر ادیپ که به معشوق و همسر تبدیل شده است (که به نقطه گیر فروید تبدیل شده است)، در عین حال باهوش ترین فرد داستان و در عین حال اغلب مورد توجه قرار نمی گیرد. او هلن تروا را می داند که ازدواجش با پاریس باعث جنگ تروا شد – واکنشی تا حدودی نابرابر به تصمیم او برای ترک شوهرش برای مردی دیگر. او نشان می‌دهد که مده آزاردهنده مانند یک بیانسه باستانی بوده است – انتقام خود را از مردی که به او آسیب رسانده و به او خیانت کرده است، می‌گیرد. و او چشم خود را به مدوسا، زن هیولایی اصلی، که نگاه خیره اش مردان را به سنگ تبدیل می کرد، می چرخاند، اما همیشه یک هیولا نبود و موهایش را به عنوان مجازات تجاوز به مار تبدیل می کرد.

کوزه پاندورا به افسانه‌ها و افسانه‌های هزاره‌ای رنگ‌های ظریف و مراقبت می‌آورد و این سؤال را می‌پرسد: چرا در وهله اول اینقدر سریع این زنان را بد می‌کنیم – و آنقدر مشتاق هستیم که داستان‌هایی را که به ما گفته شده است بپذیریم؟