کتاب Şems Tebrizi شمس تبریزی اثر Sinan Yağmur

کتاب Şems Tebrizi

هفت راهزن، هفت خنجر، هفت روده خون. این بار به جای آتش، خون از خورشید عشق جاری شد. با جاری شدن خونش
نامه ای به مولانای خود نوشت: «حمصوم!
ای درون قلب من! ای دوست عزیزی که اشک عشق می ریزی!
وقتی این نامه به تو می رسد، بدان که؛ اگر سرم را ببرند و در چاه کور بیندازند. شیار از رگ گردن من
اگر خون ناودان بریزند، پوستم را در نه کشور پاره پاره کنند، اگر گله هفت شغال به بدنم حمله کنند، درد مرا نمی شکند.
شاید پوست را خسته می کرد تو ذات منی، تو را با ذات خود می جویم، مولانای من. شمس فدای تو باد. و قسم می خورم که ای کاش مرگ من در مقابل چشمان تو بود. ببین برای عشق مردن به چه معناست.”