Sheltering Rain کتاب سرپناه بارانی (متن کامل بدون حذفیات)

کتاب سرپناه بارانی اثر جوجو مویز

کتاب سرپناه بارانی Sheltering Rain سه شخصیت اصلی دارد؛ سابین، کیت (مادرش) و جوی (مادربزرگش).

جوجو مویز (Jojo Moyes) با چیره‌دستی تمام در این اثر به تحلیل و کنکاش روابط میان این سه زن می‌پردازد.

کیت در جوانی از مادر خود فاصله گرفت و او را برای همیشه ترک کرد. او تصمیم داشت تا همواره رابطه‌ی دوستانه‌ای با دختر خود سابین داشته باشد اما نتیجه چیز دیگری است.

سابین برای یافتن مادربزرگ خود (جوی) راهی ایرلند می‌شود. جوی نیز از یافتن نوه‌ی خود شاد است و می‌خواهد شروع دوباره ‎ای با نوه‌ی خود داشته باشد اما شکافی که بین آن‌ها وجود دارد، تنش‌هایی را ایجاد می‌کند. کشمکش‌ها و مرور خاطرات گذشته منجر به باز شدن زخم‌های کهنه‌ای می‌شود و این امر رازهای مگوی این خانواده را برملا می‌کند.

در بخشی از کتاب Sheltering Rain می خوانیم:

جوی می‌دانست مادرش به شدت عصبانی می‌شود. احتمالاً وقتی بی‌لین به او بگوید، جوی سوار ماشین یک مرد غریبه شد و رفت، از خشم منفجر می‌شود. اما بهتر از این بود که در خانه زیر دماغ مادرش می‌ماند و تبدیل به کیسه بوکسش می‌شد. احتمالاً مادرش به خاطر دیشب سردرد داشت، بی‌حوصله هم بود و با حرف‌هایش او را به ستوه می‌آورد.

جوی سوار ماشین آن مرد شده، در آن خیابان‌های خلوت در کنار این غریبه‌ی قد بلند و کک مکی نشسته بود و این برایش بیش از حد لذت‌بخش بود. غریبه باعث می‌شد، جوی دست و پایش را گم کند و به سختی کلمه‌ای برای گفتن پیدا کند.

ادوارد مانند بقیه افسرها تمام مدت حرف می‌زد. او در مورد اسب‌هایش در ایرلند گفت. عجیب این بود که اصلاً لهجه‌ی ایرلندی نداشت. از وحشی گریِ شکار در کشوری که در آن زندگی می‌کرد گفت و از ملال و خستگیِ پایان ناپذیر مسافرت با کشتی ‌با جوی حرف زد. او گفت: آدم در یک دنیای کوچک و محدود، اسیر شده، تمام مدت با آدم‌هایی یکسان و تکراری سر و کار دارد و ماه‌ها و ماه‌ها مجبور است چنین وضعی را تحمل کند.

نقد خوانندگان کتاب سرپناه بارانی:

این اولین رمان قابل توجه، غنی و عمیق و پر از شخصیت های شگفت انگیز است.

******

من از Sheltering Rain بسیار لذت بردم. یک خواندنی جذاب.

******

لحن متفکرانه و لمس سبک مویز این را خواندنی لذت بخش کرده است.