THE TIME MACHINE ماشین زمان

کتاب رمان THE TIME MACHINE  ماشین زمان اثر  H. G. Wells اچ جی ولز

خرید کتاب THE TIME MACHINE

ماشین زمان، اولین رمان H. G. Wells که در قالب کتاب در سال 1895 منتشر شد. این رمان یکی از اولین آثار علمی تخیلی و مولد زیرژانر «سفر در زمان» به حساب می‌آید.

یک داستان علمی تخیلی متقاعد کننده، ماشین زمان روایتی دست اول از سفر یک مسافر زمان به آینده است. با کشیدن اهرم و ماشین او را به سال 802701 می فرستد، زمانی که بشریت به دو نژاد عجیب تقسیم شده است: الوی اثیری و مورلوک های زیرزمینی. در اینجا، ماشین او به سرقت می رود و با کمک Weena، Eloi که او از غرق شدن نجات داده است، مسافر می تواند آن را پس بگیرد. او سی میلیون سال جلوتر در آینده می‌چرخد، زمینی را می‌بیند که به آرامی در حال مرگ است، جایی که خورشید قرمز متورم بی‌حرکت در آسمان می‌نشیند و تنها نشانه زندگی یک حباب سیاه با شاخک‌هاست. او به زمان ویکتوریا بازمی‌گردد، غرق شده، فقط سه نفر. چند ساعت پس از ترک اولیه او.. با اعتبار اختراع ماشین زمان در این شاهکار، بینش تحریک آمیز H. G. Wells همچنان خوانندگان را مجذوب خود می کند. ماشین زمان از آن زمان در بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی اقتباس شده است و الهام‌بخش بسیاری از آثار داستانی است.

خرید کتاب THE TIME MACHINE

Morlocks در ماشین زمان (1960).
خلاصه: ولز ایده های اجتماعی و سیاسی خود را در این روایت از یک مسافر زمان بی نام و نشان که توسط ابزار استادانه عاج، کریستال و برنج به سال 802701 سرگردان شده است، پیش برد. دنیایی که او پیدا می کند دارای دو نژاد است: الوی منحط، بالگرد و بی فایده، برای غذا، پوشاک و سرپناه به مورلوک های زیرزمینی میمون ها وابسته هستند که آنها را شکار می کنند. این دو نژاد – که نام آنها از کتاب مقدس الی و مولوخ گرفته شده است – نمادی از دیدگاه ولز از نتیجه نهایی سرمایه داری کنترل نشده است: طبقه بالای عصبی که در نهایت توسط پرولتاریایی که به اعماق رانده می شود، بلعیده می شود.

 ماشین زمان اثر اچ جی ولز

این رمان یک افسانه طبقاتی و هم‌چنین یک تمثیل علمی است که در آن دو جامعه دوره خود ولز (طبقات بالا و «رده‌های پایین») به‌عنوان موجوداتی «منحط» به همان اندازه، هرچند متفاوت، از نو ساخته می‌شوند. «انحطاط» به صورت معکوس تکامل می‌یابد، در حالی که دیدگاه دیستوپیک ولز در ماشین زمان رد کردن عمدی داستان‌های آرمان‌شهری اواخر قرن نوزدهم، به‌ویژه اخبار ویلیام موریس از ناکجاآباد است. جایی که موریس آرمان شهر سوسیالیستی و شبانی را به تصویر می کشد، ولز نشان دهنده جهانی است که در آن مبارزه انسانی محکوم به شکست است.